Challenge: Accepted.

Μετά από πρόσκληση της διεθνούς φήμης Δρ. ΓαρδUbas, καθώς γνωρίζει την αγάπη μου για την Τέχνη της Ασυναρτησίας, απαντώ ρωτώντας και ρωτώ απαντώντας στις ακόλουθες ερωτήσεις (ή μήπως απαντήσεις;). Και θα στείλω τη μικρή μπάλα (ακα μπαλάκι) στη φίλη Κροτ, τη μόνη μου φίλη στο διαδίκτυο μετά την παπαRaZz. Enjoy!
1. Πετάει ο γάιδαρος;
Μετά την πρώτη επιτυχημένη μεταμόσχευση φτερών αγριοπερίστερου, μπορούμε πλέον να πούμε με σιγουριά πως ναι. Πετάει.
2. Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
Πάντως όχι αυτό που με κάνει να ξαπλώνω το βράδυ! Αυτό όμως που πραγματικά με κάνει να πετάξω τα παπλώματα πάνω από το αιθέριο κορμί μου είναι η δίψα για μάθηση! Βλέπετε, κάθε πρωί διαβάζω τη Sun και μια αστείρευτη πηγή γνώσης ρέει μπροστά από τα μάτια μου!
3. Η μεγαλύτερη μαλακία που έχετε πει σε κάποιον και την έχει πιστέψει;
«Φυσικά και δεν με πειράζει που θέλεις να φύγεις»…!
4. Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι;
Ο συντηρητισμός μου, η αδιαλλαξία, η στενοκεφαλιά κι η σπαζοκεφαλιά μου.
5. Το βασικό ελάττωμά σας;
Το ότι τα κάνω όλα τέλεια!
6. Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Δικά μου ή άλλων; Αν εννοείτε τα δικά μου, δεν κάνω λάθη. Αν εννοείτε άλλων, σε κανένα. «Έκανες λάθος; Τήν έβαψες/έπλυνες/στέγνωσες!». Το μεγαλύτερο λάθος όμως είναι να δείχνεις επιείκια. Είπαμε, λάθη δεν κάνω!
7. Ποια είναι η πρωτεύουσα του Λιχτενστάιν;
Δεν απαντώ καθώς η πρωτεύουσα είναι καλή μου φίλη και επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία της.
8. Ποιοι είναι οι ήρωές σας σήμερα;
Η Τούλα.
9. Το αγαπημένο σας ταξίδι;
Το αγαπημένο μου ταξίδι γίνεται κάθε φορά λίγο πριν τελειώσω στο σεξ! Τριπάρω λέμε!!
10. Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
Οι αγαπημένοι μας συγγραφείς είναι ένας. Ο εξής δύο: Ξένος Μάζαρης-Στράτος Μπουλαλάκης (ακα Λένος Χρηστίδης) και το βιβλίο «Ο Πάγος ή Πως να Απολαμβάνετε Τα Αγαθά Του Καπιταλισμού Χωρίς Να χάνετε Από Τα Μάτια σας Το Οραμα της Αταξικής Κοινωνίας» .
11. Αγαπημένη ταινία;
«Ο Μπάμπης, ο Λακές», μια ταινία σταθμός του σουρεαλιστικού ρεύματος που χύθηκε και έπνιξε την ηπειρωτική Ευρώπη το 17ο αιώνα. Αγορά απαραίτητη για κάθε σινεφίλ που σέβεται τον εαυτό του (αλλά όχι και το dvd player). Και το «Η Αλίκη στο Ναυτικό» όμως δεν ήταν άσχημη!
12. Αγαπημένη trashιά;
«Απ’τον καιρό που άρχισα (ο πόνος του πρεζάκια)», σε εκτέλεση Απόστολου Νικολαιδη, από τον πλατινένιο δίσκο «Τα ρεμπέτικα τ’Αποστόλη» με δώρο ένα κατοστάρικο.
13. Χειρότερο τραγούδι όλων των εποχών;

«Να ζήσεις Μαρία και χρόνια πολλάααααααα!» Ηχορρύπανση, όχι αστεία.
14. Τι νοσταλγείτε πιο πολύ απ’ όλα;
Δεν έχω χρόνο να αναπολώ, άρα δεν νοσταλγώ. Τα παιδικά μου χρόνια ήταν χάλια, στο σχολείο τα παιδάκια με κορόιδευαν, στο σπίτι οι γονείς μου μεβαρούσαν, στο Λύκειο είχα σπυριά, στο πανεπιστήμιο απέκτησα πιτυρίδα και ψήφιζα ΚΝΕ… Μια ανάμνηση μόνο…μόνο μια…
…αχ…τα υγρά απογεύματα στη βίλα του Λονδίνου…Ήταν Μάης του ’71 όταν είπα στο John: Imagine, John! Imagine all the people.. Τη συνέχεια την ξέρουμε όλοι.
15. Κανένα σοκαριστικό μυστικό έχετε;
Οι γονείς μου δεν έχουν καμιά φωτογραφιά δική μου ως παιδί, έχουν γεμίσει το σπίτι με αυτές του ξάδερφου μου!
16. Μόνο αυτό;
Έχεις δεί τον ξαδεερφό μού;!
17. Που αναφέρεται ο Βαν Γκογκ ως Βαν Νταμ;
Στο κομμωτήριο της συνυφάδας του μπατζανάκη του Θωμά,δε σου λέω που είναι γιατί θα το κλείσει τον άλλο μήνα.Κέρδισε το λόττο και φραγκάτη πλέον μπορεί και αγοράζει γνήσια αντίτυπα του Βαν Νταμ.
18. Το αγαπημένο σας πτηνό;

Τώρα πια, ο γάιδαρος.
19. Αγαπημένος τρόπος θανάτου;
Να προσγειωθεί πάνω μου ο πρώτος ιπτάμενος γάιδαρος στην παρθενική του πτήση για το γήπεδο του Άρη.
20. Το αγαπημένο σας ποτό;
Το τσίπουρο.
21. Το αγαπημένο σας φαγητό;
Η τσιπούρα.
22. Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ’ όλα;

Να μου χαλάνε τη ζαχαρένια!
23. Όταν δεν γράφετε, ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
Να ξύνω το μολύβι μου.
24. Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Να ξυπνήσω ένα πρωί και στο ραδιόφωνο να παίζουν εμβατήρια.
25. Μεγαλύτερο ψέμα;

Το ψέμα ως έννοια, μιάζει τη σύγχρονη κοινωνία μας και το αποφεύγω όπως ο διάολος το ντιβάνι.
26. Ποιο είναι το μότο σας;
Πέρασα τον ποταμό σου γαμώ και τ’άλογο.
27. Πως θα επιθυμούσατε να ζήσετε;
Καλύτερα από αυτούς που πάντα ζουν καλύτερα όταν εμείς ζούμε καλά.
28. Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;
Θα ήθελα να μου τραγουδήσει το «Υπάαααρχω, κι όσο υπάρχεις θα υπάαααρχω» και μετά θα ήθελα να μου πει το φλυτζάνι και να μου ρίξει τα χαρτιά.
29. Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;
Σόρυ; Τι; Δεν έχει σήμα! Πάρε το μηδέν.

 

19 Σχόλια to “Challenge: Accepted.”


  1. 1 Τετραπληγικό Σαλιγκάρι 4 Μαΐου, 2007 στο 14:39:17

    Τί σόι ήρωας είναι η «Τούλα»; Πώς μπορεί μια «Τούλα» να είναι ήρωας; Ποίες είναι η μαγικές της δυνάμεις; Για ποιόν οργανισμό δουλεύει; Ξέρει και κρατικά μυστικά; Και προς τί τόση αγάπη για τους γαιδάρους;

  2. 2 Φιουριτούριστ 4 Μαΐου, 2007 στο 15:21:09

    Ανίδεο σαλιγκάρι, ίσως να μην γνωρίζεις τους κρίκους που συνδέουν την Τούλα με την ανάπτυξη του τόπου Όπου και τι μεγάλο έργο έχει προσφέρει όλα αυτά τα χρόνια, διατηρώντας κρυφή την ταυτότητα της για ευνόητους λόγους που η εγκεφαλική αναπηρία δε θα σου επιτρέψει ποτέ να κατανοήσεις. Δε θα ασχοληθώ καθόλου με το σχόλιο σου για το γάιδαρο, το υπέροχο αυτό αγγελικά πλασμένο πλάσμα, που κουβαλάει στην πλάτη του όλα τα βάρη του κόσμου, χωρίς ένα κιχ! Ου!

  3. 3 Αγαπάω τη Λουκά! 4 Μαΐου, 2007 στο 16:09:30

    Φίλτατη Φιουριτούριστ,

    Περιττό να σου πώ ότι η επίθεσή σου στο Τετραπληγικό Σαλιγκάρι είναι, αν μη τι άλλο, άσκοπη. Φυσικά γνωρίζεις ότι τα σαλιγκάρια με ειδικές ανάγκες δεν πρέπει να αγχώνονται, και κυρίως να τα αγαπάνε! Δε γνωρίζω πόσο ανεκτικό είναι αυτο το σαλιγκάρι συγκεκριμένα, αλλά αν ήμουν στη θέση του, σίγουρα θα φρόντιζα να καταθέσω μήνυση για προσβολή προσώπου με ειδικές ανάγκες. Παρεπιπτόντως, τα γαιδούρια, ειδικά αυτά που έχουν ναρκωθεί με τρανκουαλάιζερς, είναι όντως συμπαθέστατα- όχι σαν τα νευρόσπαστα τα άλογα….

  4. 4 Peas on Earth 4 Μαΐου, 2007 στο 16:45:41

    Καλώς, καλώς, το έπιασα το υπονοούμενο. Άθλιο σαλιγκαρι, η προσφυγή σου στο δικαστήριο δε θα σε οδηγήσει πουθενά, πόσο μάλλον αν κάποιος σφυρίξει στον δικαστή πόσο σέβεσαι και τιμάς τα θεία!!!Θα δώσω όμως οργή στον τόπο, καθώς κατανόησες, όσο σου επιτρέπει πάντα η εγκεφαλική αναπηρία, τη σημασία του γαιδάρου στις μέρες μας! 😛

  5. 5 RaZzMaTaZz 4 Μαΐου, 2007 στο 19:26:32

    Ο πόνος του πρεζάκια!!! Τι λες τώρα!!!!

    μια ακόμη κορυφαία trashιά (μετά το εξίσου επικό «έλα έλα έλα για ένα φραπεδάκι, στο μαγαζί θα κάθομαι του φίλου μου του Σάκη») είναι το saga του Πεθαμένου, από τον Στράτο Λασκαρίδη: μέρος Α «Ο πεθαμένος» , μέρος Β «Σκότωσες τον πεθαμένο», μέρος Γ «Ανέστησες τον πεθαμένο»
    έχει και βιντεοκλίπ, ρισπέκτ!

    α, και τα γαϊδούρια δε θα έπρεπε να πετάνε τόσο χαμηλά. τα αυτιά τους διαλύουν τελείως το σήμα των κεραιών τηλεφωνίας.

  6. 6 Кроткая 5 Μαΐου, 2007 στο 01:12:59

    Τι πίνεις ρε συ Φιουριτούριστ??? Αυτη την ερώτηση δεν την απάντησες!

    προς του άπιστους Θωμάδες: γιατί να μην πετάει ο γάιδαρος? Εδώ πετάει η Ολυμπιακή!!!

  7. 7 Кроткая 5 Μαΐου, 2007 στο 01:14:00

    Α, όσο για το τάβλι, άμα το Eurostar βγάλει καινούριες προσφορές, θα δεις εσύ, μικρό μου Φιριτούρι(στ)!

  8. 8 Ξαναγεννήθηκα 5 Μαΐου, 2007 στο 09:40:27

    «έλα έλα για ένα φραπεδάκι» Ένας τόσο απλός στίχος να χωράει μέσα του την κουλτούρα ενός ολόκληρου έθνους! Το βιντεοκλίπ το θέλω!! Θα πληρώσω καλά!Έκανα αίτηση για δάνειο 😛

  9. 9 Pro Player 5 Μαΐου, 2007 στο 09:45:24

    Μόλις οι πτήσεις των γαιδάρων πάρουν τα πάνω τους και γίνουν ανταγωνιστικές οι τιμές θα σου βγάλω εισιτήριο για ένα εκτός έδρας παιχνίδι!
    Τσίπουρο πίνω, τα είπαμε αυτά! Τόσο που μου έχουν στείλει θα αρχίσω να το πουλάω στο Camden δίπλα στους φίλους που πουλάνε σκανκ! 😀

  10. 10 Τρυπίτσας 6 Μαΐου, 2007 στο 16:21:52

    Αγαπητέ τουρίστα με προσοχή διάβασα τις σκέψεις σου…..είναι καταπληκτικές ….σκεφτικές να τις εκδόσεις σε βιβλίο ?
    Κάνε το για να βγάλεις καμιά λίρα για να χρηματοδοτήσεις τα ταξίδια σου και κυρίως τις πανάκριβες επισκευές…!!
    Ευχομαι να εξακολουθείς να φοράς το καταπληκτικο και προτοτυπο κολαν μου…συλλεκτικό κομμάτι…πρόσεξε!!!

  11. 11 μαρια 6 Μαΐου, 2007 στο 19:55:37

    ευφυεστατη διασκευη σε μια καινουργια μπλογκοτρελα που αμα πολυπολλαπλασιαζεται ειναι για να τρελενεσαι…

  12. 12 Φουρφούριστ 6 Μαΐου, 2007 στο 20:34:09

    Συλλεκτικό κομμάτι βεβαίως βεβαίως, φίλε τρυπίτσα!!!!:D Φυσικά και το φοράω πάντα, λίγος εξαερισμός δε βλάπτει! Αχ! Τι μου θύμισες!!! Αναμνήσεις…:P

  13. 13 Φουρφούριστ 6 Μαΐου, 2007 στο 20:39:00

    Μαρίαααα, ελπίζω να μη γίνω ποτέ λόγος να χάσεις τα λογικά σου!! Απλά η δομή και η συνοχή μου λείπουν με αποτέλεσμα να πέφτει όλο το βάρος στο συνειρμό! Χαίρομαι που ένας άνθρψπος αναγνώρισε την υψηλή μου νοημοσύνη, καλά κρυμμένη πίσω από ασυνάρτητα κείμενα! 😀

  14. 14 futourist 6 Μαΐου, 2007 στο 20:48:44

    Τρυπίτσα καραγκιόζη!!!! 18 του Μαγιού θα σε κανονίσω!!

  15. 15 dannossiel 7 Μαΐου, 2007 στο 23:15:56

    «exeis dei ton xaderfo mou?»lol.genika katapliktikes apantiseis alla to pio katapliktiko einai o titlos tou blog sou.to sundromo tou tourista…to eixa polla xronia(akomi to xo)alla dn ixera pos legetai.telika to diavase mia filim s ena periodiko kai tora xero!gera re!

  16. 16 futourist 8 Μαΐου, 2007 στο 08:27:33

    Περιοδικό; Ποικίλης ύλης; Πολλά χρόνια μπροστά! Γενικά δουλεύω αλλά σύντομα θα αρχίσω να κάνω αυτό που επιτάσσει το όνομά μου! Χαίρομαι που αποσαφηνίστηκαν αρκετά πράγματα για την πολύπλευρη προσωπικότητα σου! 😀

  17. 17 dannossiel 9 Μαΐου, 2007 στο 03:01:40

    einai polu polusxidis kai polukladiki i prosopikotita mou…

  18. 18 futourist 9 Μαΐου, 2007 στο 07:03:24

    😀 Γουόου!! Ανατρίχιασα! Άρα δεν αποσαφηνίστηκαν και πάρα πολλά! Τόσες πλευρές, τόσες ιδέες όσα και τα κλαδιά του ογκώδες πλατάνου της Σκέψης που ακούει στο όνομα Dannossiel! My respects!


  1. 1 Metablogging.gr Blogcast » Η αρχή των μπλογκοπαιχνιδιών Παράθεση σε 17 Μαΐου, 2007 στο 21:08:55

Αφήστε απάντηση στον/στην μαρια Ακύρωση απάντησης